Meeting neighbours

Steffi plofte neer op de bank langs Daniël. Het weekend was zo goed als voorbij en Daniël zou zo naar huis vertrekken. Ze legde haar hoofd tegen zijn schouder aan en staarde voor haar uit. Hij deed zijn arm rond haar heen en schoot opeens in de lach. Steffi fronste even haar voorhoofd en keek hem aan. 'Wat?' Vroeg ze terwijl ze hem aan bleef kijken. Hij had zoals altijd zijn scheve, maar o zo grappige, grijns opgezet. Hij haalde zijn schouders even op en keek weer voor zich uit. 'Niets speciaal. Ik dacht er net aan dat je bijna jarig bent. Ik zag mijzelf al met een gigantische strik binnenwandelen en heel happy: 'Tadaaa hier ben ik dan, je cadeau.' zeggen.' Grijnsde hij. Steffi kwam recht en gaf hem een tik. Ze kneep even haar ogen tot spleetjes maar barstte in lachen uit. Ze knikte even en keek hem aan. Haar helderblauwe ogen vonden zijn prachtige bruine ogen en ze glimlachtte vaagjes. Daniël grijnsde terug en knikte. 'Nou afgesproken dan. Gigantische strik zoeken; check.' Zei hij grijnzend. Steffi knikte en zakte onderuit in de bank. Jammer genoeg stond Daniël recht en zuchtte. 'Ik moet door. Het is nog een heel eind...' Hij keek haar aan met zijn grote ogen vol spijt. Steffi zuchtte en stond recht. Ze was een stuk kleiner als hem, zelfs met haar hakken. Ze ging met hem mee naar de voordeur en bleef staan. Ze gaf hem een knuffel en legde haar hoofd tegen zijn schouder aan. Ze voelde hoe hij een kus gaf op haar kruin. Ze grijnsde eens en liet hem los. 'Bye bye broertje. Kga je missen. Je moet snel nog eens komen.' Zei ze zachtjes. Hij knikte en wou zich omdraaien maar ze greep hem bij zijn arm. Ze gaf hem een kus op zijn wang en grijnsde. Hij schudde grijnzend zijn hoofd en zette zijn pet weer op. Steffi grijnsde terug en zwaaide hem uit terwijl hij richting bushalte ging. Ze had niet door dat zijn ketting op de grond was gevallen en ging gewoon terug naar binnen. Nojin, haar akita inu reu lag languit in zijn sofa en had een tevreden uitzicht hoe hij daar zo lag.

[mensjes please]